Azmi Beyden yanıt

Sevgili IAL mezunları arkadaşlarım,

İsviçre’de posta kutularının üst dar kısmı mektuplar, alt kısmi ise paketler içindir. Vaktiyle alt kısmı, 50 sene önce gibi, süt kısmı olarak kullanılırdı. Sevgili kardeşimiz Muhtar Beyin hatırlatması üzerine bende bugün gidip kutunun paket kısmında bana yollanılan paketi aldım. Hepinize candan teşekkür ederim. Alman mektebinden mezun olmadığım halde benim için yazılan yazı, beni çok çok mutlu etti, sanki bende oradan mezun olmuş gibi oldum.

Benim okuduğum V1B ve V2B 1942-44 senelerinde mektep, diğer mektepler gibi, disiplini ile meşhur mektepti. Benim V2B sınıfından galiba hayatta kalanlardan biri belki benim. Mektep arkadaşlarımdan Sarık Tara ve Süha Erler 2020 de öldüler. Bazılarını, bilhassa 1993, mektebin 125inci senesinde hepsini tekrar görmek için çok uğraştım, maalesef bulduklarımın hepsinden ayni cevap geldi «ben oradan mezun olmadım ki». Olsan olmasan ne olur, hiç yoksa birbirilerimizi görelim. Hatta diğer sınıflardan da giden olmamış, öyle diye işittim. Sizlerden giden olmuştur muhakkak. Kimse gitmeyince bende gitmedim. Sonra gitmediğim için çok pişman oldum.

Günün birinde Migros’un mecmuasında bir ilan gördüm, mektebin 9 veya 10uncu sınıfından bir İsviçreli, yazdığı ilanda her sene Cenup Almanya’da buluştuklarını, isteyenlerin katılabileceklerini yazıyordu. Müracaat ettim ve gittim, Konstanz’da birinin evinde buluştuk, hep birlikte bir Türk lokantasında yemek yedik. Almanya’nın muhtelif şehirlerinde toplantı yapıyorlar, diğerleri çok uzak olduğu için gitmedim. O iş de bir kaç sene sonra yatmış. Orada bulunanlardan bir Alman çektiği videoyu bana verdi.
Bugün IAL den hayatta kalan pek kalmadı galiba. ’43 mezunu Talat Tüten bir kaç sene önce 97 yaşında öldü. Karısı Leyla Atay, bugün 95 yaşında, hayatta, o da ’44 te mezun oldu, köşeyi son dönen oldu, çünkü 2 ağustos ’44 te mektep kapandı. Ben Leyla’yı İstinye’den komşumuz olaraktan tanıyorum aynı zamanda. ’90 larda Ayaz Paşa’da evlerinde ziyaret etmiştim. Leyla hanımla ara sıra telefonlaşıyorum.

Resimde benim IAL’nin yaşayan abidesi olarak yazılı. Belki doğruda hani. Duvara asacağım, IAL’den mezun olmuş gibi. Bir nevi diploma.
Bu Corona dünyayı oldukça değiştirdi. Bakalım daha başındayız. Burada Fazıl Say’ın konserinden tutun, her türlü toplantılar, konferanslar iptal edildi. Ne kadar süreceğini kimse tam kestiremiyor. Noel için hazırlıklar var, fakat büyük eğlence yerleri kapalı. Sene sonunu herkes evinde geçirecek.

Tabii simdi Noel’i evde kutlayanlar kalmadı gibi, hepsi sıcak yerlere İspanya’ya v.s. ye gidiyorlar. Artık kiliseye giden de kalmadı.
Uzun lafın kısası: Resmi duvara astim, IAL den aldığım diploma gibi karşımda duruyor.
Hepinize candan teşekkür ediyorum. Sağ olun, var olun.
Hepinizi sevgiyle kucaklarım.

Azmi

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht. Erforderliche Felder sind mit * markiert

Diese Website verwendet Akismet, um Spam zu reduzieren. Erfahre mehr darüber, wie deine Kommentardaten verarbeitet werden.